यावरून लोक एकमेकांची किती मनापासून काळजी घेतात हे दिसून येते. माझे गाव खास असण्याचे हे एक कारण आहे.
वर्षातून एकदा गावामध्ये अखंड हरिनाम सप्ताह होतो. गावच्या चारी दिशेला देव जनु गावची रक्षा करत आहे अशी गावच्या मंदिराची रचना केली आहे.
तसेच लहान मुलांसाठी अंगणवाडी आहे. गावकऱ्यांचा शिक्षणावर जास्त भर असून गावातील काही लोक डॉक्टर, इंजिनीयर, तलाठी, ग्रामसेवक या पदावर कार्यरत आहेत.
त्यानंतर, गावकऱ्यांनी विणकाम बंद केले आणि फक्त शेतीवर अवलंबून राहिले.
गाव अगदी शांतताप्रिय आणि गुण्यागोविंदाने नांदत आहे. गावातील निम्म्याहून अधिक लोकी शेतकरी त्यामुळे निसर्गावर अफाट प्रेम असणारी माणसं या गावात राहतात.
सर्व जाती-धर्मातील लोक गावात कोणत्याही प्रकारचा भेदभाव न करता राहतात. गावातील लोक मोठे उद्योजक, समाधानी आणि आनंदी आहेत. गावात चरखे आहेत आणि लहान गृहउद्योग देखील तेथे click here आहेत. माझ्या गावात कधी कधी भजन-कीर्तन कार्यक्रमही आयोजित केला जातो. गावात बहुतेक शेतकरी राहतात. ते आजही जुन्या प्रथा आणि चालीरिती पाळतात.
सजवलेलं गाव: माझं गाव सजवलेलं आणि सुंदर आहे.
वाढत्या लोकसंख्येमुळे अन्नधान्याच्या व रोजगाराच्या समस्या निर्माण होतात.
माझ्या गावाच्या पुढे, गंगा वाहते, जिथे गावकरी त्यांची शारीरिक आणि मानसिक तंदुरुस्ती सुधारण्यासाठी योगाभ्यास करतात. हे एका खास प्रसंगासारखे आहे जिथे सर्वजण एकत्र येतात आणि योगामध्ये सहभागी होतात.
त्यांच्या या बलिदानातूनच भारताला १५ ऑगस्ट १९४७ रोजी स्वातंत्र्य मिळाले.
मी दरवर्षी दिवाळी आणि मे महिन्याच्या सुट्टीत गावी जात असे, मला गावाला राहायला खूप आवडते.
माझा भारत सुंदर व महान आहे. भारत देश हा आशिया खंडात आहे.
माझे गाव भारतातील सर्वात स्वच्छ गाव म्हणून यादीत होते.
शेती कठीण आहे आणि त्यासाठी कठोर परिश्रम करावे लागतात. गावकरी खूप मेहनत करतात आणि गहू, तांदूळ आणि मसूर पिकवण्याच्या नाविन्यपूर्ण पद्धती शोधण्याचा प्रयत्न करत असतात.